निर्वस्त्र
उडिरहेका धुवाँ भित्र
नियाँले आफुलाई
हेरें पर
अझै पर सम्म
अनायासै झरेका
आँशुका थोपासँगै
थाहै नपाइ
झरेछु भुइमा
तप्प तप्प.......

अबिराम अबिराम

बलिरहेको

मैन बत्ति

नि : शर्त पग्लिरहे

तिम्रै खाँतिर...

आँखा मात्र जुध्दा पनि लजाउने कस्तो मोरो

एकै भेटमा मुटुमाझ सजाउने कस्तो मोरो !

फर्की फर्की हेर्दै जान्छ भ्याएसम्म नजरले

बोलाउँदा लुक्दै छुप्दै सताउने कस्तो मोरो !

सम्झिएर लाछीपना पछुताउनुपर्ला भोलि

मनको कुरा मनभित्रै दबाउने कस्तो मोरो !

आँखा पोख्छन् रहर अनेक अधर मौन बसिदिँदा

कुण्ठा बोकी मनभरि रमाउने कस्तो मोरो !

धेरै दिनपछि एकाबिहानै म्यासेज आयो प्रमेशको । प्रमेश न धेरै नजिकको मित्र हो, न त टाढाको नै । केही दिनअघि मात्र एउटा विशेष कार्यक्रममा भेट भएको थियो हाम्रो । त्यही कार्यक्रममा लुकी-लुकी उसले मेरो फोटो खिच्दै गर्दा म उसको क्यामेरामा कैद हुँदै थिएँ, एक-एक गर्दै ।

बाँच्नैपर्छ भने

तिमीसँगको

एउटा मीठो दिन बाँचोस्

म सँग

अनि 

मेरै निम्ति

तिमीले नै कोरेका

ती सुन्दर हरफहरु बाँचून्

बस्

त्यति नै काफी छ मलाई

मेरो जीवन 

रङ्गीन बनाउन ...

आमा

'म' आज

आफ्नै

सपनाको मृत्युको शोक मनाउँदै

चुपचाप

बीच सडकमा

शोकमग्न

मलामी बनि हिँड्दै छु

थाहा छैन कतिखेर

कहाँ पुग्छु

त्यसैले 'आमा'

मेरो पर्खाइमा रात नबिताउनु

मेरो दुखाइमा आखा नभिजाउनु

म मेरो देश खोज्न हिडेको छु ।

मलाई विश्वास छैन

तिम्रो कलमसँग

मलाई भर छैन

तिम्रो बोलीसँग

यस्तै यस्तै

हुँदै जाने हो भने

भत्किन सक्छ हाम्रो वर्तमान

चेपिन सक्छ हाम्रो भविष्य

नसोधेरै गरिदिएँ तनका कुरा कति कति

हो "बिजु" तिमी आयौ र पो माया मिठो भयो । अनि यो जिन्दगीको लामो यात्रा सहज भएको छ आज ।

तिमिले बारम्बार गर्ने गरेको हजारौ प्रश्नको उत्तर त म सङ्ग छैन तर, तिम्रो मिठो मुस्कान र त्यो न्यानो स्पर्श म संग रहुन्जेल । तिम्रो लागि मुटु भित्रको त्यो चोट हजारौ पटक पनि सहन तयार छु म ।

जीवन फगत

एउटा सिंगो यात्रा

कोही आफ्ना आउँछन्

पराइ भएर जान्छन्

कोही पराइ आउँछन्

अनि आफ्नै भएर जान्छन्

हिंडेको त एक्लै नै हो

तर देख्नेले

जोडी पाइला देख्छन्

भन्नेले 

जे भने पनि

देख्नेले 

जे देखे पनि

भोगाईमा 

यात्राको एउटा फिलिङ्गो 

एक टुक्रा 

जिन्दगी नै त रहेछ

तिमीले पर्खाउँदै गर्दा

ढल्न लागेको साँझ

मलाई

गिज्याउँदै थियो एक्लै देखेर

म जबर्जस्ती

फिस्स..... हाँस्दै थिएँ

कुरायौ कुरेँ 

र 

फर्कायौ फर्कें 

निरीह एक्लै एक्लै

मोबाईल अफ/अन

तिम्रो फोन/म्यासेज

अहँ !

केहि सुन्न र केहि हेर्न मन छैन अब

तिम्रो अनुपस्थितिमा.....

भावनाका हारभरी तिम्रै नाम उनेको छु 
उर्लिएका बैंशभेल तिम्रै लागि थुनेको छु 

भन्छन् सबै अन्जानको हुन्न अरे कुनै भर 
तर मैले सपनामा त्यही रुप बुनेको छु 

पत्तै छैन कत्ति चाडो सजिएछौ मन भित्र 
हर्ष भर्ने खानि छौ रे ! मैले त्यस्तै सुनेको छु 

पर्खी बसें जिवनमा धेरै आए आशा बोकी 
गल्ती भए माफ गर मात्रै तिमी चुनेको छु 

भिडमा छु आखाँ घुम्छ तिमी खोजी टोलाऊछु 
जीवनको शेष मेरो तिमी संगै गुनेको छु

जुन छुने यात्रा तिम्रो रोकियो की कसो ? 
रुन्न भन्थ्यौ, आँशु त्यसै पोखियो की कसो ? 

बगैंचाको फूल जस्तै ठान्ने यो, जीवन 
नफूली नै मन्दिरमा चोख्खियो कि कसो ? 

पिरतीको चिनो भनि दिएको गुलाब 
दोबाटोको धुलो माथि रोपियो कि कसो ? 

प्रेम युद्ध जिती भोज गरौंला भन्नेको 
रण शुरु गर्दै घुंडा ठोकियो कि कसो ? 

तिम्रै बाटो हेरी हेरी साँचेको जोवन 
सपना मै मिठो फल टोकियो कि कसो ?

बितेको छ अनिदोंमा रात कतिकति 

मन्मै रह्यो गर्न बाँकी बात कतिकति 

प्रेम पोखी पत्र लेखें पठाउँ डर लाग्छ,
तिम्रै लागी सिरानीमा खात कतिकति

सपनाको राजा तिम्रो बाटो हेर्दै हेर्दै, 
भेट्ने दिन गन्दै चुँडे पात कतिकति

तिमी भनि बसेको छु मात्र तिम्रो लागी, 
साँचेको छु जवानीको मात कतिकति 

न त भोक न त तिर्खा तड्पीएरै बसें,
एकान्तमा सुकी सक्यो आँत कतिकति

बाँच्दा बाँच्दै आफैसँग लुटिएछु तिमीबाटै 
सँगै तर्न खोज्दा जङ्घार् छुट्टीएछु तिमीबाटै 

धेरै लेखें धेरै पढें जिन्दगी यो तिम्रोलागी 
सम्बन्धको डोरी बनि चुट्टीएछु तिमीबाटै 

बोली रह्यौ तिमी मात्रै मौका कुनै दिएनौ'नी 
एकोहोरो त्यो बोलीले कुटिएछु तिमीबाटै 

आधा स्वप्न बिधाताले आधा तोड्यौ तिम्ले 
काँच सरि मन थियो फुटिएछु तिमीबाटै 

बाँच्दा बाँच्दै आफैसँग लुटिएछु तिमीबाटै 
सँगै तर्न खोज्दा जङ्घार् छुट्टीएछु तिमीबाटै