आँखा जुध्दा नजरहरु झुकाएर गयौ 
के के थियो मनमा कुरा लुकाएर गयौ 

कल्पनामा पिरतिको माला उनेको थे 
यथार्थमा गाठो तेस्को फुकाएर गयौ 

बादलका आकृतिमा तस्वीर तिम्रै खोज्थे 
मुहान थियो भाबनाको सुकाएर गयौ 

निसब्ध नै भएपनि वार्तालाप त थियो 
बाधेको मन खोल्ने मौका चुकाएर गयौ 

माया गर्ने मायालुको माया नबुझेर 
तिमीलाई नै राख्न्ने यो मन दुखाएर गयौ


One Comment

  1. yes........I accept you are a writer....I mean good writer!

    ReplyDelete

Powered by Blogger.